قیرهای امولسیونی

 


 

یک مخلوط دوفازی از قیر و آب می باشد که برای ایجاد یک پایداری نسبی از موادی به نام امولسیفایر استفاده می شود.

 

انواع قیر امولسیونی از نظر بار الکتریکی :

امولسیونهای قیری از نظر بار الکتریکی به سه دسته تقسم می شوند که شامل کاتیونیک و آنیو نیک و خنثی می باشند که نوع اول یعنی کاتیونیک دارای بار مثبت هستند و PH آنها بین ۲ تا ۵ و اکثرا” بین ۲ تا ۳ می باشند از معروفترین امولسیون سازهای کاتیونیک نمکهای آمونیوم یا آمین ها را می توان نام برد.

محلولهای امولسیون ساز کاتیونی از انحلال آمینها، دی آمینها و آمینو آلکسی ها در اسید کلیریدریک یا اسید استیک تهیه می شود. این عمل با کنترل دقیق PH انجام شده و تولید نمکهای آمینی می کند.

وقتی که نمکهای آمینی تشکیل شد بار مثبت خود بخود در سطح قطره قیر آرایش می یابد. کلر با بار منفی توسط بار مثبت ذرات جذب شده و با آب موجود در سیستم، یک لایه دو تایی الکتریکی (Double Electrical Layer )بوجود می آورد.

PNH2 + HCI – RNH3⁺ +CI⁻

نمک آمینی اسید کلریدریک + آمین

ضخامت این لایه تأثیر زیادی روی پایداری و گرانروی امولسیونها دارد. این مواد در آب به یک یون مثبت بزرگ و یون کوچک منفی یونیزه می شوند که یون مثبت سطح فعال کاتیونی را بوجود می آورد.

انواع قیر امولسیونی از نظر بار الکتریکی :

امولسیونهای قیری از نظر سرعت شکسته شدن و بار الکتریکی ذرات معلق به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

امولسیونهای قیری تند شکن (ناپایدار): امولسیونهای قیری ناپایدار روی سطح مصالح بسیار سریع شکسته می شوند و یک لایه بسیار نازک قیر را بر جای می گذارند. مصرف عمده آنها در آب بندی با مصالح سنگی، آب بندی با ماسه، آسفالتهای سطحی و ماکادام نفوذی می باشند.

امولسینهای قیری کند شکن(نیمه پایدار): امولسیونهای قیری کند شکن بلافاصله پس از تماس با سنگدانه ها شکسته نمی شوند و مخلوط آسفالتی تا چندید دقیقه کارایی خود را حفظ می کند که غالبا” در کارخانه های سیار تهیه می شوند.

امولسینهای قیری دیر شکن (پایدار): امولسینهای قیری دیر شکن وقتی رقیق می شوند می توانند برای اندود سطحی و آب بندی سطوح روسازی بدون سنگدانه و فرونشاندن گرد و غبار استفاده می شوند.